Ειμαι
(και συγχωρειστε με κιολας) ειδικευομενος παθολογιας στο «Κρατικο»
Νικαιας «Αγ. Παντελεημων», ενα απο τα Νοσοκομεια με τη μεγαλυτερη
επισκεψιμοτητα στο Λεκανοπεδιο. Διαβαζω (και στην εντυπη εκδοση των
«Νεων») τα γνωστα. Εξαλλου οι Ελληνες ειναι ειδικοι στα παντα. Και εχουν
δικιο. Παντα δικιο. Οποιος ομως διαμαρτυρεται καλο θα ηταν να κανει μια
11-12ωρη βαρδια στα Επειγοντα με τους ειδικευομενους. Να νιωσει την
πιεση, τις απαιτησεις, τον τεραστιο ογκο ασθενων, τον δυσαναλογο αριθμο
προσερχόμενων με το ΕΚΑΒ. Να ακουσει για χιλιοστη φορα «Εγω σε πληρωνω
ρε» ακολουθουμενο απο καποια βρισια η κατι σχετικο με τους γιατρους του
Κολωνακιου η τα φακελακια η καποια εμπειρια που ειχε καποιος συγγενης
τους. Το «αν δεν σηκωνεις την πιεση κουκλιτσα μου παραιτησου», σε
γυναικα συναδελφο. Να βιωσει πως ο ελληνας ασθενης θελει να ξερει τι
εχει πριν τον εξετασεις, πριν καν τον αγγιξεις, καμια φορα δεν θελει καν
να τον αγγιξεις. Να ερθει 3 η ωρα το πρωι ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ με
γαστρεντεριτιδα συνοδεια των δυο ανησυχων ελληνων γονιων μετα απο δυο
(αφορητο πραγμα αληθεια) εμετους και οταν αργουν οι (απαραιτητες)
εργαστηριακες εξετασεις να διαμαρτυρεται. Να ερχεται με πυρετο απο μια βδομαδα και να διαμαρτυρεται που περιμενει. Να σπρωχνει να πιεζει, να εκβιαζει και να κανει καθε πονηρια και εξυπναδα για να περασει πρωτος. Να τραμπουκιζει και να συμπεριφερεται αχαρακτηριστα αλλα να απαιτει απολυτο σεβασμο. Να φερνει τον ηλικιωμενο που εχει κατακοιτο στο σπιτι του για να τον «παρκαρει» στο νοσοκομειο. Να πιεζει τους γιατρους για θεματα που δεν ειναι δικη τους δουλεια, για την υποδομη, για τα δωματια και τα κρεβατια. Να τους μιλαει με την «κουλτουρα» του φιλαρακου των λαικων συνοικιων αλλα να απαιτει να τον ενημερωνουν για το καθε τι, να του διδασκουν ιατρικη ουσιαστικα, σε επιπεδο πανεπιστημιου. Να φερνει ολη την οικογενεια να στοιβαζεται στα Επειγοντα και να θεωρει πως εχει ΔΙΚΑΙΩΜΑ να το πραξει. ΝΑ εχει σε ολα δικαιωμα αλλα πουθενα υποχρεωση. Ο μονος που εχει ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ειναι ο γιατρος. Ειναι ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ. Ε, οχι λοιπον. Ο γιατρος ειναι επαγγελματιας υγειας. Ειναι η δουλεια του. Δε ειναι ουτε «λειτουργημα» (πιο ανοητη λεξη δεν εχω ξανακουσει) ουτε φιλανθρωπια ουτε «ορκος» ουτε «ανθρωπια». Ειναι ΔΟΥΛΕΙΑ που χρειαζεται προυποθεσεις αξιοπρεπειας. Ουτε τραπεζα ειναι το Νοσοκομειο ουτε Εφορια ουτε Πολεοδομια. Ας νοσηλευσει λοιπον καποιος απο τους σχολιαζοντες 60 ατομα σε μια κλινικη, σε ραντζα και «διασπορα» σε αλλες κλινικες. Ας ερθει να δει κανεις ποσο ανθρωπινο πονο και καταστροφη ξεφορτωνουν οι λοιποι «ενστολοι» στα Επειγοντα των Νοσοκομειων: αστεγους, ποτες, εξαρτημενους, μεταναστες, οροθετικους, κρατουμενους, ψυχωσικους. Δεν υπαρχει οικονομικη ανταμοιβη γι” αυτο το φορτο. Και σιγουρα οι τωρινες απολαβες δεν μπορουν να αποτελεσουν αντιβαρο γι” αυτο το φορτο. Αν λοιπον δεν μας θελουν, ας μην μας εχουν. Ας μεινουν εδω οι «ψυχαρες», οι «ντομπροι», οι «ανθρωποι» γιατροι. Να μην ξαναυπαρξει ομως σχολιο για τη διαφυγη νεων επαγγελματιων στο εξωτερικο.
Αναρτήσεις
